Kıble-i Zühhâd...
-Hâce Abdullah Ensarî (Herevî)-
Kıble-i zühhâd mihrâb-ı kabûl
Kıble-i bed-sîretân kâr-ı fudûl
Günümüz Türkçesiyle Anlamı:
Zahitlerin kıblesi kabul mihrabı (namaz kılarken huzura durmak için yöneldiğimiz Kâbe); kötü ahlaklıların, kötü karakterli kimselerin kıblesi ise boş işlere yönelmek, boş işlerle uğaşmaktır.
Şiir Notları:
“Fâlâtün/ fâilâtün/ fâilün” -
Şairi Hâce Abdullah Ensarî (Herevî) olarak bulduk. Şayet başkasına ait olduğunu tespit edersek gerekli düzeltmeyi yaparız. Hz. Mevlana’nın da Mesnevi-i Manevi’sinde “Kıble-i…” diye başlayan benzer beyitleri vardır.