Koro

-Sezai Karakoç-

Bütün bir yaz içimde çınlayıp durdu Taha
Sonra bir kış tozu gibi kayboldu Taha
Yüzlerce çağ geçmiş gibi aradan
Taha benden ırak kaldı ben Taha’dan
Rüzgârı alıştırdım bir kitaba
Denizi kullandım bir bıçak gibi yarada
Dağlara yalvardım uykumun arasında
Baktım hıristiyanlar ceviz dalı koymuşlar
Dizlerinin altına kiliselerde ve baharda
Çocukluk mu kırılan sokaklarda kırmızı yumurtalarda
Geç ey hıristiyanlık bir çocukluk gibi geç
Taşımda toprağımda saçlarını bırakma
Bomboş kalmış eski kışlaları dolandım
Sokaklarda limanlarda gölgeden seçerek Taha’yı aradım