An ki ô bî dêrd…
-Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî-
An ki ô bî dêrd bâşed reh-zenest
Z’an ki bî derdî ene’l-Hakk guftenest
An “ene” bî vakt guften la‘netest
An “ene” der vakt guften rahmetest
An enê(-i) Mansur rahmet şüd yakîn(1)
An enê(-i) Fir‘avn la‘net şüd yakîn(2)
Günümüz Türkçesiyle Anlamı:
Dertsiz olan yol vurucudur. Zira dertsizlik ben Hakk’ım (Allah’ım) demek gibidir.
O eneyi (ben’i) vakitsiz söylemek lanettir. O eneyi vaktinde söylemek rahmettir.
Mansur’un (Hallac-ı Mansur) enesi şüphesiz rahmettir. Firavun’un enesi şüphesiz lanettir.
Şiir Notları:
“Fâilâtün/ fâilâtün/ fâilün” –
(1) Mansûr: Asıl adı Hüseyin olmakla beraber Mansûr veya Hallâc-ı Mansûr olarak tanınan,. “Ene’l-Hakk” (Ben Allah'ım!) dediği için ne demek istediği anlaşılamadığından şeriatın gereği idamına karar verilip asılan veli zat.
(2) Bazı nüshalarda ikinci mısranın sonu “yakîn” yerine “bibîn” olarak biter. Bu şekilde bittiğinde “la‘net şüd bibîn” (lanet olduğunu gör) anlamı çıkar.
(Şiirleri İngilizce dil seçeneğini seçerek okumalı, aksi hâlde çeviri bozuk çıkıyor.)