Der Beyân-ı Şeref-i Farz-ı Sıyâm
-Nâbî-
İy bihîn-mîve-i bâğ-ı pederî
Sadef-i bahr-i hayâtün güheri
Bî-maraz tâ ola cismünde tüvân
Eyleme fevt-i sıyâm-ı Ramadan
Savmdur kullarına lutf-i Hudâ
Savma bi’z-zat ider Allah cezâ(1)
Savm bir mâide-i rahmetdür
Nurdan sâime bir hil‘atdür
Savmdur kâbil-i ketm ü ihfâ
Dahle fursat bulamaz savma riyâ
Sırr-ı pâk-i Samediyyetdür savm
İttisâf-ı melekiyyetdür savm
Nefes-i sâim içün didi Resûl
Müşkden pîş-i Hudâ’da makbûl(2)
Reh-nümâ-yı ni‘âm-ı cennet olur
Terk-i ni‘met sebeb-i ni‘met olur
Tâ siyâhî-i şeb olunca be-dîd
Mühr urur ağzuna fass-ı hurşîd(3)
Tâ dırahşân ola nûr-ı zâtun
Zulmet-i leyle kala zulmâtun
Ne saâdet olasın leb-beste
Olasın dağdağadan vâreste
Bend olup râh-güzâr-i dehenün
Ola âsûde diyâr-ı bedenün
Silesün jengini kandîl-i dilün
Açasın âyinesin âb u gilun
Ola zâtunda kesâfet nâ-yâb
Bula envâr-ı letâfet tef u tâb
Hâne-i dil ola zulmetden dûr
Mâh-ı rûzeveş olasın meşhûr