Git Bahar

-Halide Nusret Zorlutuna-

Çekil, bu gölgeli yolda gezinme…
Bahâr bakışların gene pek sarhoş.
Yanılıp gönlüme misâfir inme;
Kapısı kilidli, mihrâbı bomboş,
Mâbeddir orası meyhâne değil!

Altınlı başında papatya niçin?
Sarı saçlarına penbe gül takın!
Git bahâr, gönlümde ibâdet için
Diz çöken kızları ürkütme sakın,
Kalbime girme, o kâşâne değil!

Ziyâlar, kokular, renkler, çiçekler…
Ömrünün her günü bir başka düğün,
Bülbüller koynunda aşkı çiçekler,
Güller dökülürler göğsüne bütün.
Gerçekten güzelsin, efsâne değil!

Git bahâr, git bahâr, uzaklarda gül!
Denize renginden bırak hediye;
Ufuklarda gezin, semâya süzül,
Sokulma kalbime peymâne diye,
Gördüklerin kandil… peymâne değil!