(1) Mer: Mutlaka, kesinlikle, kuşkusuz gibi anlamlara gelmekle beraber klasik Farsçada ismin “i” hâlini kuvvetlendirmek için de kullanılmaktadır. Bazen de öylesine kullanıldığı söylenir. (2) Hadis-i şerif: “Resulullah (s.a.s.) hasta bir sahabeyi ziyarete gider. Sahabenin hastalıktan sesi kesilmiştir, âdeta kuş kadar kalmıştır. Resulullah Efendimiz (s.a.s.) ‘Sen Allah’a dua edip bir şey istedin mi?’ diye sorar. Hasta sahabe ‘Ya Rabbi, bana ahirette azap edeceksen eğer, o azabı dünyada ver dedim.’ der. Bunun üzerine Resulullah Efendimiz (s.a.s.) ‘Subhanallah! Ona takat getiremezsin, güç yetiremezsin. Sen ‘Allahım bize dünyada da ahirette de bir güzellik/iyilik ver ve bizi ateş azabından koru!’ diye dua etseydin ya.’ buyurur, ve o sahabenin iyileşmesi için dua eder o sahabe de şifa bulur.” (Müslim, “Zikir”, 7/2688) Hz. Mevlânâ, burada iki beytine yer verdiğimiz bu hadiseyi Mesnevî’sinde detaylıca anlatır. Ayet-i kerime: “Rabbenâ âtinâ fi’d-dünyâ haseneten ve fi’l-âhirati haseneten ve kinâ azâbe’n-nâr” (Bakara, 201) “Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver ve bizi ateş azabından koru”. (Şiirleri İngilizce dil seçeneğini seçerek okumalı, aksi hâlde çeviri bozuk çıkıyor.)