Zalimler öldürücü kılıcı ele alıp Hz. Mustafa (s.a.s.) evladına (ailesine) kastettiler. Devir o hayâsız kavim için müsait bir devirdi. Hudud (sınır) boyuna kadar sayısız asker sevk edildi. Ya Rab, kimler eder bu zillete tahammül! Vücudu (bedeni) bin kazâ okuna hedef tahtası yapılan Hz. Hüseyin (r.a.) atından Kerbelâ sahrasına düştü. Cibril var haber ver peygamberlerin sultanı Hz. Muhammed’e (s.a.s.). Belalı bir iş için galeyana geldiler, tufan dalgaları gibi kabarıp azarak Eh-i Beyt gemisini paramparça ettiler. Katledildi baştan başa (büyükten küçüğe) arkadaşları ve şanlı ailesi, parlak Güneş gibi olan o eşsiz güzel (bu dünyadan) gitti (?). Her yandan hücum etti (saldırdı) hınzır gibi Yezitler. Baştan aşağı vücudunu yaralayıp kızıl kana boyadılar. Hz. Hüseyin (r.a.) atından Kerbelâ sahrasına düştü. Cibril var haber ver peygamberlerin sultanı Hz. Muhammed’e (s.a.s.). Arkadaşlarından ve ailesinden büyük küçük herkes şehit edildi. Bir bir her biri yaratan Allah’a kavuştu. Sıkıntılı hâl, susuzluk son raddeye vardı. Tertemiz/iffetli zevcelerinin hiç dinmeyen feryadı ta arşa ulaştı. Düşmanlar her cihetten kuşatarak, eziyet etti o İmam’a. Sonunda rıza eteğine yapıştı (rızaya erişerek kendini rabbinin takdirine teslim etti). Hz. Hüseyin (r.a.) atından Kerbelâ sahrasına düştü. Cibril var haber ver peygamberlerin sultanı Hz. Muhammed’e (s.a.s.). Dostları şehadet şerbetiyle tamamen kendinden geçti. Meydanda tek başına kaldı ihtiyacı karşılayan Güneş/her türlü ihtiyacı, istekleri sonsuz sevgisiyle gideren (İmam Hüseyin) (?). Bu hâl düşmana cesaret verdi. O sapkınlık içindeki gürûh etrafını sardı. Yetmiş iki yerinden yaraladılar. Hak (Allah) bundan fazlasına müsaade etmeyince Hz. Hüseyin (r.a.) atından Kerbelâ sahrasına düştü. Cibril var haber ver peygamberlerin sultanı Hz. Muhammed’e (s.a.s.). O dinin hamisi olan İmam’ı düşman yalnız görünce tüm gücüyle, şiddetle saldırdı her taraftan. Sonunda öyle bir hâle vardı ki iş, bedenindeki derin ok yarası cennetteki köşk gibi görüldü/parıldadı. Her tarafı çeşit çeşit yaralarla doluydu, oyuk oyuktu. Teskin oldu, sonunda bitkin düştü harpte. Hz. Hüseyin (r.a.) atından Kerbelâ sahrasına düştü. Cibril var haber ver peygamberlerin sultanı Hz. Muhammed’e (s.a.s.).