Ya Resulallah, alnın kamer (ay), yüzün güneştir. Mübarek cemalini kim görse o şeref bulur. Çünkü Allah lütfedip senin için âlemlere rahmettir dedi. Dört kitap senin pak natınla (methinle, sıfatlarınla) dolu olarak inmiştir. O Resulü methetmede dudu kuşu gibi şakıyayım. Ya Rabbi, kalbimin kapılarını vasıflarının tatlılığıyla fethet (aç). O, dinin padişahı, efendisi (s.a.s.) ümmetinin üzerine gölgesini saldığından beri, gölgesinde/sayesinde rahmet geldi; sıkıntı, dert gitti nihayet. Bu Ahmed, sana kavuşmanın hayaliyle oyalanır/neşelenir durur. Sana (güle) vuslat (kavuşma) düşüncesiyle (âdeta) gül suyu gibi (kokan) saçınla (bile) kendinden geçer(?).