Şehrazat
-Sezai Karakoç-
Sen gecenin gündüzün dışında
Sen kalbin atışında kanın akışında
Sen Şehrazat bir lâmba bir hükümdar bakışında
Bir ölüm kuşunun feryadını duyarsın
Sen bir rüya geceleyin gündüzün
Sen bir yağmur ince hazin
Sen şarkılarca büyük uzun
Sen yolunu kaybeden yolcuların üstüne
Bir ömür boyu yağan bir ömür boyu karsın
Sen merhamet sen rüzgâr sen tiril tiril kadın
Sen bir mahşer içinde en aziz yalnızlığı yaşadın
Sen başını çeviren cellatbaşının güne
Sen öyle ki sen diye diye seni anlayamayız
Şehrazat ah Şehrazat Şehrazat
Sen sevgili sen can sen yarsın
(1953, Şubat)
Şiir Notları:
Monna Rosa (Şiirler I) –
Hazin: mahzun, hüzünlü.
Mahşer içinde: Şiirde çok büyük kalabalıklar içinde anlamında kullanılmıştır.
Cellat: Can kıyıcı, idam hükmünü yerine getiren görevli kimse.
Yâr: Sevgili, dost.