(Yolun) talibiysen şeyhine keder verme ki senden nazarını çekmesin. Gönlünü karışıklıktan arıt, çünkü onun kalbi arınmıştır, arınmış bir kalp sever. Pirinin yüzüne inkâr ile bakma, yoksa nazarını senden çeviriverir haberin olmaz. Şaşaalı olmazsan eğer, pirinin kahrını celbetmiş olsan bile lütfedip yüzüne bakar ve güler(?). Kalbi kazanmak için Pir’in kalbi mihenk taşı gibidir. Bu sebeple kalbini ondan saklamaktan kaçın (ki o kalbi mihenge vursun, ölçsün, kıymetsizse kıymet katsın)(?). İşittiğin hâlde ne dediğini anlamadıysan, (bil ki) gönlü arınmış talipler için insanların hayırlısı. (O) muhlis, büyük tehlike vardır dedi. O hâlde sen neden tehlikesizlikten el çektin(?)? Ey talip, cehaletini ilim sanıp sana faydalı olanı zararlı, hayırlı olanı şerli kılma. (Ben) Gülşenî, (mürşidim) Rûşenî’den işitirdim: “Gönlü arınmış olanı Pir, candan sever”. (Not: Anladığımız kadarıyla yaklaşık bir anlam vermeye çalıştık. Yanlış anladığımız yerler olabilir.)