Dinimiz ifrat ve tefritten, aşırı uçlarda olmaktan uzak durarak itidal üzere olmamızı yani orta yolda, dengede olmamızı tavsiye etmiştir. İfrat, kişinin herhengi bir işte aşırı gitmesi, ölçüyü kaçırması anlamına gelirken tefrit, ifratın tam tersi bir durumda olmaktır. Ayet-i kerimelere ve hadis-i şeriflere baktığımızda bizden istenenin dünya ve ahiret dengesini gözeterek aşırılıklardan uzak durmamız olduğunu söyleyebiliriz. Örneğin şöyle buyrulur: Ayet-i kerime: “Emrolunduğun gibi dosdoğru ol.” (Hud, 11/112) “Rabbenâ âtinâ fi’d-dünyâ haseneten ve fi’l-âhirati haseneten vekinâ ‘azâbe’n-nâr.” (Bakara, 2/201) “Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver ve bizi ateş azabından koru.” Efendimiz’in (s.a.s) “Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için, yarın ölecekmiş gibi ahiret için çalış.” mealinde hadis-i şerifleri de mevcuttur.