Z’ehl-i Dil Cû…
-Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî-
Z’ehl-i dil cû ez cemâd anrâ mecû
Kî cemâd âmed halâyık pîş-i ô
Günümüz Türkçesiyle Anlamı:
Gönül ehlinden sor (nefis ve şeytanın senden götürdüklerini) cemaddan (taştan topraktan) sorma. Zira avam ona (gönül ehline) kıyasla cemad görünür (taş toprak mesabesindedir).
Şiir Notları:
“Fâilâtün/ fâilâtün/ fâilün” –
Cüsten (cûy): Aramak, sormak…
Âmeden (â/ây): Gelmek, olmak, yakışmak, görünmek…
Pîş: Ön, önce, göre, katında…